اینجوری شروع شد

اینجوری بود که ما به جای لباس جینگول مینگول، بارونی و بوت و چتر ورداشتیم رفتیم باغِ باباجی؛ و شبش همونجوری نشستیم تو ماشین و رفتیم سمتِ باغِ اونوری؛ بارونای جنوب، اونم این فصل با کسی شوخی ندارن و واقعا نمیفهمم ما چی فک کرده بودیم که نموندیم خونه! بیس سی کیلومتر بد نبود مسیر، خیلی رویایی و این حرفا؛ بعدش یهو دو طرفِ جاده رو آب داشت می خورد و بیس کیلومتر بعدش جاده به خاطر ریختنِ پل بسته شده بود :| و پلیس ها مردم رو هدایت می کردن به جاده ای که اون مسیر رو دور میزد؛ فک کنم ما دومین ماشینی بودیم که هدایت شدیم :| این جاده هه یه قسمتی داره به اسم دره یا نمیدونم تنگه یا به زبون محلی گُدارِ کفن :| یعنی در این حد خفن و آدم کشه؛ که خب البته ما نرسیدیم بهش چون که دیگه اونجا بارونِ سیل آسا نبود، برف و اینا بود؛ یکی دو تا ماشین گیر افتاده توی برف رو نجات دادیم و دور زدیم و رفتیم قبل از اینکه برگردیم به پلیسا بگیم بابا اینوری هدایت نکنین ملت رو گیر میکنن تو برف که دیدیم عه پلیس نیست و پل ساخته شده دوباره :||| گویا یه سیلِ آنی بوده که از روی جاده رد شده و فقط شانه راه رو کنده و رفته و ما هم رفتیم و بالاخره دوازده اینا رسیدیم باغ :|